Uhhun di Duntug
Nakkayay e’ naminhodan
Hi uhhun di duntug
Ma’amley tumikidan
Mu mata ya mabhug
Na’lot man di potang
Ya waday punhiduman
Mamaganan di bagang
Mu nihnup di humaguban
Munnawud man di pudut
Dibdib ya malanlanuya
Di e bo ta buggu-buggut
Ya ayta dehdid daya
Gulat na et kinumtol
Waday pating hi apuyon
Himmilong et tapottapol
Waday bulan ya bibittuwon
Pinho-pinhod un umohnong
Mangipiphod iha abung hitu
Mu adi gayam munnananong
Te uhhun di duntug ya maggibu
Ibabaw ng Bundok
Lubha ang aking paggiliw
Sa ibabaw ng bundok
Nakakapagod ang umakyat
Ngunit mata ay mabubusog
Matindi man ang init
Mayroong pagsisilungan
Matutuyo ang lalamunan
Malapit ang pag-iigiban
Lubha man ang alinsangan
Nakapapawi ang hangin
At kung napakaulap
Para tayong nasa alapaap
Nagkataon nama’t
guminaw
May mga sangang aapuyin
Kung gumabi’t naging madilim
May buwan at mga tala
Gustong-gusto kong manatili dito
Gumawa dito ng isang kubo
Ngunit hindi pala magpakailanman
Dahil ang ibabaw ng bundok may wakas
