Uhhun di Duntug / Ibabaw ng Bundok

Uhhun di Duntug

Nakkayay e’ naminhodan

Hi uhhun di duntug

Ma’amley tumikidan

Mu mata ya mabhug

Na’lot man di potang

Ya waday punhiduman

Mamaganan di bagang

Mu nihnup di humaguban

Munnawud man di pudut

Dibdib ya malanlanuya

Di e bo ta buggu-buggut

Ya ayta dehdid daya

Gulat na et kinumtol

Waday pating hi apuyon

Himmilong et tapottapol

Waday bulan ya bibittuwon

Pinho-pinhod un umohnong

Mangipiphod iha abung hitu

Mu adi gayam munnananong

Te uhhun di duntug ya maggibu 

Ibabaw ng Bundok

Lubha ang aking paggiliw

Sa ibabaw ng bundok

Nakakapagod ang umakyat

Ngunit mata ay mabubusog

Matindi man ang init

Mayroong pagsisilungan

Matutuyo ang lalamunan

Malapit ang pag-iigiban

Lubha man ang alinsangan

Nakapapawi ang hangin

At kung napakaulap

Para tayong nasa alapaap

Nagkataon nama’t  guminaw

May mga sangang aapuyin

Kung gumabi’t naging madilim

May buwan at mga tala

Gustong-gusto kong manatili dito

Gumawa dito ng isang kubo

Ngunit hindi pala magpakailanman

Dahil ang ibabaw ng bundok may wakas